било упражнило

Речник на българския език

1. било упражнило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било упражнило е производна форма на упражня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).