било улучило

Речник на българския език

1. било улучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било улучило е производна форма на улуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).