било укорило

Речник на българския език

1. било укорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било укорило е производна форма на укоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).