било узаконило

Речник на българския език

1. било узаконило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било узаконило е производна форма на узаконя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).