било уединило

Речник на българския език

1. било уединило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било уединило е производна форма на уединя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).