било удостоило

Речник на българския език

1. било удостоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било удостоило е производна форма на удостоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).