било удостоверило

Речник на българския език

1. било удостоверило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било удостоверило е производна форма на удостоверя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).