било угоило

Речник на българския език

1. било угоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било угоило е производна форма на угоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).