било уволнило

Речник на българския език

1. било уволнило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било уволнило е производна форма на уволня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).