било турчило

Речник на българския език

1. било турчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било турчило е производна форма на турча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).