било труфило

Речник на българския език

1. било труфило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било труфило е производна форма на труфя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).