било съм усамотило

Речник на българския език

1. било съм усамотило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм усамотило е производна форма на усамотя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).