било съм упокоило

Речник на българския език

1. било съм упокоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм упокоило е производна форма на упокоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).