било съм самохвалило

Речник на българския език

1. било съм самохвалило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самохвалило е производна форма на самохваля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).