било съм самотувало

Речник на българския език

1. било съм самотувало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самотувало е производна форма на самотувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).