било съм самообявявало

Речник на българския език

1. било съм самообявявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самообявявало е производна форма на самообявявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).