било съм самооблагало

Речник на българския език

1. било съм самооблагало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самооблагало е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).