било съм самоизмъчило

Речник на българския език

1. било съм самоизмъчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самоизмъчило е производна форма на самоизмъча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).