било съм самоизмамило

Речник на българския език

1. било съм самоизмамило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самоизмамило е производна форма на самоизмамя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).