било съм самозаблудило

Речник на българския език

1. било съм самозаблудило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самозаблудило е производна форма на самозаблудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).