било съм присторило

Речник на българския език

1. било съм присторило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм присторило е производна форма на присторя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).