било съм поугоило

Речник на българския език

1. било съм поугоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм поугоило е производна форма на поугоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).