било съм поналютило

Речник на българския език

1. било съм поналютило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм поналютило е производна форма на поналютя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).