било съм обаяло

Речник на българския език

1. било съм обаяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм обаяло е производна форма на обая (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).