било съм колтучило

Речник на българския език

1. било съм колтучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм колтучило е производна форма на колтуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).