било съм изтърбушвало

Речник на българския език

1. било съм изтърбушвало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм изтърбушвало е производна форма на изтърбушвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).