било съм доутолило

Речник на българския език

1. било съм доутолило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм доутолило е производна форма на доутоля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).