било съм дообучило

Речник на българския език

1. било съм дообучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм дообучило е производна форма на дообуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).