било съм благоразположило

Речник на българския език

1. било съм благоразположило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм благоразположило е производна форма на благоразположа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).