било съм благоволило

Речник на българския език

1. било съм благоволило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм благоволило е производна форма на благоволя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).