било спотулило

Речник на българския език

1. било спотулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било спотулило е производна форма на спотуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).