било слюнчило

Речник на българския език

1. било слюнчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било слюнчило е производна форма на слюнча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).