било си устоявало

Речник на българския език

1. било си устоявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си устоявало е производна форма на устоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).