било си угоило

Речник на българския език

1. било си угоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си угоило е производна форма на угоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).