било си олицетворило

Речник на българския език

1. било си олицетворило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си олицетворило е производна форма на олицетворя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).