било си кумило

Речник на българския език

1. било си кумило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си кумило е производна форма на кумя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).