било самохвалило

Речник на българския език

1. било самохвалило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самохвалило е производна форма на самохваля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).