било самоотлъчило

Речник на българския език

1. било самоотлъчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самоотлъчило е производна форма на самоотлъча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).