било самооблагало

Речник на българския език

1. било самооблагало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самооблагало е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).