било самоизмъчило

Речник на българския език

1. било самоизмъчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самоизмъчило е производна форма на самоизмъча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).