било самозапалило

Речник на българския език

1. било самозапалило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самозапалило е производна форма на самозапаля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).