било разбуняло

Речник на българския език

1. било разбуняло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било разбуняло е производна форма на разбуням (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).