било разбунило

Речник на българския език

1. било разбунило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било разбунило е производна форма на разбуня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).