било похулило

Речник на българския език

1. било похулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било похулило е производна форма на похуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).