било похитило

Речник на българския език

1. било похитило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било похитило е производна форма на похитя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).