било потулило

Речник на българския език

1. било потулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било потулило е производна форма на потуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).