било поочупило

Речник на българския език

1. било поочупило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поочупило е производна форма на поочупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).