било поокъсило

Речник на българския език

1. било поокъсило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поокъсило е производна форма на поокъся (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).