било поокуражавало

Речник на българския език

1. било поокуражавало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поокуражавало е производна форма на поокуражавам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).