било поокаяло

Речник на българския език

1. било поокаяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поокаяло е производна форма на поокая (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).